Donderdag 12 februar, laatste opnamedag

Sjamol Tjaia

Vandaag gaan we naar de andere kant van de rivier Bramaputra, we gaan over de brug die de beide oevers met elkaar verbindt en die gelegen is bij een van de busstations in Mymensingh, we worden al vroeg gehaald door een minibusje, de cameraploeg. lichtploeg, papzak, Broeder Frank en ik,

In isphardia Union, een zeer armoedig gebied hebben de broeders 10 jaar geleden het werken onder gehandicapten opgezet, twee Moslimmannen zijn daar op de fiets doorheen gegaan en hebben gekeken wie daar mindervalide is, hulp voor ze geregeld
Het salaris van beiden is betaald door de kerk van Gasselte, dit was het prille begin van het werk van de Taizebroeders in Isphardia Union, bij Mymensingh. Nu is dat uitgegroeid tot een grote opdracht, er zijn verschillende mensen in dit gebied aan het werk en de vele mindervaliden in dit gebied worden zelfbewuster gemaakt en worden uiteaard geholpen. Met geld van Baptist Aid in Australie is nu een gebouwtje geopend wat zal fungeren als dagopvang voor geestelijk gehandicapte jonge mensen.

Het zaad waarmee de plant is opgegroeid van het werk in Isphardia Union is dus gezaaid door de kerk van Gasselte.

De opening was een plechtigheid waarbij een Moslimgeestelijke een prachtig geestelijk lied zong en voorging in gebed, ook werd er een Hindoe ritueel gehouden, ik was blij dat we dit konden opnemen in de documentaire, het geeft aan dat de broeders interreligieus bezig zijn, ik heb daar wel eens kritische vragen over gehad in Nederland.

Het nieuwe gebouwtje werd geopend door Broeder Frank met het knippen van een lint, de naam die het nieuwe gebouwtje kreeg is ' Shamol Tjaia' , dat betekend ' Groene Schaduw'.

Ook zal het gebouwtje gebruikt worden voor een knutselklup van gehandicapten,

Toen we opnamen maakten van de opening vertelde Broeder Frank dat geen van de vele aanwezige kinderen naar school gingen, maar het is teveel van het goede om daar nu ook weer een schooltje op te zetten

Poppenspel voor de vrede

's middags gingen we naar een school in Mymensingh, deze school heet Bolaspur en ligt aan de oever van de Bramapoetra, in de woonwijk wonen mensen die eerder in de buurt van het broederhuis hebben gewoond in een sloppenwijk.

Voor de opnamen hebben we electrictiteit nodig, we leggen een kaben van de school die geen stroom heeft naar een van de huisjes in die woonwijk.

We maken filmopnamen van een poppenspel voor schoolkinderen, waarin vrede centraal staat, het is een door de Doopsgezinde ( wereld) Kerk opgezette manier om vreedzaam denken onder kinderen in de hele wereld te bevorderen. Een hoogeplaatst persoon uit India van de Mennonite ( = Doopsgezind) Central Committee Bangladesh is daarbij aanwezig, het is mijnheer Shri. Tijdens de opnamen gebeurt er iets vervelends, de stroom in de woonwiik valt uit, met behulp van spiegels en witte panelen proberen we toch licht in het lokaal te krijgen en zetten we de opnamen door.

Na het poppenspel drink ik een kop thee met mijnheer Shri en heb een interessant gesprek, daarna gaat hij naar de tapijtenweverij een koopt eveneens carpetten, Broeder Erik vertelde me later dat hij op een enkele dag maar kleden heeft verkocht dan in een maand.

'Des avonds zijjn er opnamen in de kerk van de gebedsdienst, het zijn nerveuze gebeurtenissen en nu is er een strak geregeld programma, papzak houdt zich er buiten, zit aan de tafel bij de slaaphutten, op een paar technische problemen na verlopen de opnamen goed, tijdens de bijbellezing door Broeder Frank neemt de cameraman niet op, de student die een gebed voorleest in het Nederlands krijgt niet genoeg spotlicht van de lichtmensen.

Als dit achter de rug is zijn de opnamen klaar, een grote opluchting maakt zich van me meester.
Cameraman wordt afgerekend, papzak wil ineens meer geld hebben dan afgesproken, uiteraard uit ik dan mijn onvrede, het komt er op neer dat papzak geen ' director' is maar een student met belangstelling voor filmen en wel eens heeft meegewerkt aan het maken van bedrijfsfilms.