Reis en aankomst in Bangladesh

Maandag ben ik in Mymensingh aangekomen, in de loop van de middag,
Mijn schrijfstijl zal wel een beetje vreemd zijn, want de computer in het internetcafe hangt van illegale software en virussen in mekaar, ik was in 2006 ook hier in het hetzelfde cybercafe, de computers zijn nog hetzelfde en internet heeft het tempo van koude stroop. Veel is aan het verbeteren in Bangladesh maar dat geldt nog niet voor internet en dergelijke.

Ik heb een redelijk goede reis gehad, op tijd van Schiphol vertrokken, kreeg vliegtuigstoel met beenruimte, in Cairo overstappen ging vlot, in Jeddah stond onze Saoedisch-Arabische vriend Saeed op mij te wachten, hij had een prachtige hotelkamer geregeld engaf me vervolgens in het nachtelijk uur een rondleiding door Jeddah, de zusterstad van Mekka, Bij aankomst op de luchthaven zie je al enorme overkappingen staan waar de bedevaartgangers voor Mekka worden opgevangen, Jeddah is geen pitorreske stad, aan de kust staan een aantal mooie hotels, veel nieuwe bouwsels, Het is er in de nacht net zo druk als overdag, De temperatuur washoog en zelfs broeierig, terwijl het twee uur in de nacht was.
Op de terugvlucht zal iknog twee nachten doorbrengen in Jeddahom wat meer zien van de stad en haar omgeving te kunnen zien, ik zal er verslag van doen, ik denk dat internet daar betrouwbaarder is dan inBangladesh.
Saeed is een fantastische gastheer en had alles goed geregeld, er stond de volgende dag een chauffeur klaar met een auto, een Bedoein, deze bracht me terug naar het vliegveld, Mijn kennismaking met Gulfair, de luchtvaartmaatschappij die me naar Bangladesh zou vliegen, was een teleurstelling, de stoelen met beenruimte waren vergeven, terwijl ik deze in december al gereserveerd had, tot overmaat van ramp was de vlucht van Bachrein naar Dhaka verschoven naar een veel later tijdstip, ik moest 12 uur op de luchthaven van Bachrein verblijven. na verloop van tijd had ik alle hoeken van de luchthaven gezien en twee boeken uitgelezen.

In Dhaka werd ik van het vliegveld gehaald door de cameraman Shawon, in het hotel werd ik voorgesteld aan de ' director' van de filmcrew, er moest op de kennismaking gevierd worden de heren lieten de roomservice wodka brengen in een discreet verpakte fles, ik ging onder de wol en na de slopende reis kon ik wel slapen, de volgende morgen trof ik twee laveloze, luid snurkendeheren aan op het bed naast me, na een uur had ik ze zover dat ze kreunend het kleine ledikant verlieten, Molsims en Scandinaiviers zijn volgens mij de grootste zuipscheuten die er zijn.

De volgende dag werden we met de auto naar Mijmensingh gebracht, de wegen er naar toe zijn de afgelopen jaren verbeterd. Daar staat tegenover dat het wegverkeer enorm is toegenomen, zag je in eerdere jaren vrijwel alleen wrakke autobussen, nu is het aantal auto's zeer toegnomen, de middenklasse wordt rijker er komt meer rijkdom in het land voor sommigen, daar staat tegenover dat de armoede ook drastisch toeneemt, er zijn meer arme mensen, nog meer ( verminkte) bedelaars en langs de weg zie je veel rottigheid.

Terwijl ik in voorgaande jaren in ruim twee en half uur van Dhaka naar Mymensingh kon reizen deden we er nu met een snelle auto 4 uur over, vanwege het toegenomen wegverkeer.

De leden van de filmploeg gingen ter orientatie mee naar Mymensing, ze komen uit welgestelde middenstandsmillieus in de hoofdstad en keken met verbazingnaarde sobere huisjes van de broeders, naar de faciliteiten voor de gehandicapten en de andere bijzonderheden van het broederhuis en het kerkje.
In de avond gingen de cameramensen weer tgerug naar Dhaka, ik bleef achter in Mymensingh bij de broeders.

Zoals gezegd kom ik deze keer dus naar Bangladesh om een soort ' filmdocumentaire' te maken, ik heb een Bengaalse cameraman ingehuurd ( zijn naam is Shawon) en een camerateam ingehuurd met een filmcamera.
De diakonie van Gasselte zal deze film sponsoren, de film zal worden getoond op kerkelijke bijeenkomsten in Drenthe en elders waar daar behoefte aan is, ook heb ik stille hoop dat misschien de televisie belangstelling heeft voor de beelden over Broeder Frank, zijn leven daar en het werk wat hij doet onder gehandicapten, armen, kinderen enzovoort.
Het is de bedoeling om de film naar de Wilde Ganzen te sturen, begeleid door een verzoek om een bijdrage te leveren voor het werk van de broeders in Bangladesh.

In Mymensingh kwam ik veel vetrouwde gezichten tegen, het is mijn derde bezoek, ook waren er veel nieuwe personen, waaronder twee nieuwe broeders.

Het was fijn om broeder frank weer te zien en goede en informatieve gesprekken met hem te hebben.

De activiteiten van de broeders hebben zich enorm uitgebreid, het is fantastisch om te weten dat wat de kerk van Gasselte ruim tien jaar geleden heeft mogelijk gemaakt met financiele steun nu een organisatie is die heel veel gehandicapten in het gebied Isphardia Union een beter leven bezorgd.
Op 13 februari wordtin Isphardia Unioneen gebouw geopend die ruimte biedt aan fysioterapeuten en anderen om diensten aan te bieden aan de honderden mindervaliden die in deze dichtbevolkte regio wonen.

Gisternacht kon ik niet slapen, werd gewekt door de mobiele telefoon, kon daarna niet meer inslapen, in de loop van de nacht kondigde de Bengaalse duivel zich aan, krampen in de onderbuik,
Na het ochtengebed om 6 uur ben ik metmet koorts, overgeven en buikloop weer onder de wol gekropen, om een uur of twee 's middags ben ik weer wakker geworden, voelde me fit en in de loop van de dag knapte ik op, de meegenomen medicijnen kwamen van pas. Ik hoop maar datmeteen allereizigersziekten heb gehad en er voor de rest van de reis ervan verschoond blij.

Vanmorgen ben ik naar een nieuw door de broeders opgezet schooltje geweest, het beleid van de broeders is om schooltjes op te richten voor de allerkleinste kinderen, na de tweede klas kunnen ze dan over gaan naar de lagere scholen van de overheid.

Tenslotte nog even wat mededelingen over het weer, het is hier heel aangenaam momenteel, maar wel koud, vooral 's nachts, de zon is sterk en de lucht is helder. Nu draag ik een overhemd met korte mouwen en daaronder een katoenen hemd, maar gisternacht moest ik met pantalon en mouwhemden aan in bed.

Tot de volgende keer ( als de omstandigheden het toelaten )

Antoni